درد

امروز به تنهایی های خودم خندیدم ...وقتی حال تو را در احوالات خودم متصور شدم ، و تداعی شد برایم تمام غم های عالم، که در دلم جای خشک کرد و تو را که چگونه ، به تنهایی می کشی بر دوش این همه درد را ...

تاب درد های تو ...
مرگ من است ...
و چه خوش است ...
در تاب و تب دردهایت ...
جان دادن ...!

پ.ن: با امام زمان رفیق بشویم ...
 به تنهایی هایت بخند که تو ، تنها تر از او ، نیستی !!
همین ...