ماه من طایفه ی روزه بگیران چه کنند ؟!
شب عیدی که تو پنهان شده باشی جایی ...

ره گذر...

فقط خدا
آدمی را
درک می کند...

پ.ن:

این روزها از هر حرفم هزارو جور برداشت میشود...

امان از دست زبانم...

امان از دست دلم...

ره گذر...

 
از دامِ شکار تو

پرواز

باید

کرد...

ره گذر...

جمعه ها
یک به یک گذشت...
مرا ببخش
این‌جمعه هم
فکر عید و
بازی هایش بودم...
خودت که بهتر می دانی
امام زمان
مرا ببخش

ره گذر...

دلم را لاک می گیرم
صورتم را خط خطی می کنم...
من خوب می دانم که بد کرده ام...
و خوب می دانم که بد نمی کنی...
حالا این سراپا تقصیر را می بخشی؟

یا ایهاالعزیز

ره گذر...

باید عاشق باشی
تا بوی همان پیراهنی را که گم کرده ای،
از باد سوغات بگیری،
و چشمانت ،دوباره ببینند....

ما یقین داریم
صدای قدمهایت که بیاید؛
حتماً گــل بارانمان ، میکند...!

کمی عاشق ترمان میکنی...؟

اللهم عجل لولیک الفرج

ره گذر...

رفتی ولی نرفته گلم بوی تو هنوز
دارد سرم هوای سر کوی تو هنوز
بعد از تو سوی چشم مرا اشک میبرد
ای سمت چشمهای ترم سوی تو هنوز

 

 

 

پ.ن:گُمنام یعنی ... کسی که ...
دنیا را ... حتی ...
به اندازه یک نام هم ...
نمی خواهد !

ره گذر...

خشت بر خشت برای چه به هم بگذارم...؟! من که می دانم دیواره فرو ریختنی است! آسمانی شدن از خاک بُریدن می خواست... بی سبب نیست که فواره فرو ریختنی است! فاضل نظری   ره گذر...ادامه مطلب

راستی
 آن پیرزن تنهایی که توی کوچه ی ما
 همیشه ی خدا از لای در خانه شان چشم به راه  پسرش بود، مُرد.

 

ره گذر...

من را
شمعدانی ای بدان
درگلدانی کوچک
که بیشتر از آب وآفتاب
به تو نیاز دارد...

ره گذر...